Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Οι ανθρώπινες σχέσεις στην κρίση...

Τους τελευταίους μήνες ακούω όλο και ποιο συχνά από φίλους, γνωστούς, γνωστούς γνωστών για απολύσεις, μειώσεις ωρών εργασίας, μειώσεις μισθών. Δεν ξέρω πως να φερθώ τι να τους πω...πως να τους αντιμετωπίσω.... Αυτή η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει τόσα προβλήματα στον κόσμο. Αν δεν είμαστε εμείς, έχουμε στο περιβάλλον μας κάποιον που τον απέλυσαν ή του μείωσαν το μισθό. Πως είναι το σωστό να φέρεσαι στις περιπτώσεις αυτές; Το να πεις 'κουράγιο' στον άνθρωπο που μόλις έχασε τη δουλειά του μου φαίνεται γελοίο... Αλλά και τι να πεις; Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα δεν μπορείς να βοηθήσεις πρακτικά. Η ψυχολογική συμπαράσταση είναι κάτι που όλοι μπορούμε και πρέπει να δίνουμε. Εντάξει δεν μπορούμε να βοηθήσουμε οικονομικά αλλά μπορούμε να σταθούμε πλάι στους ανθρώπους που μας χρειάζονται. Αν ήμουν εγώ στη θέση τους θα ήθελα να ξέρω πως τουλάχιστον έχω όλους τους φίλους μου στα δύσκολα. Εχω μια αίσθηση της κατάστασης γιατί όταν έχασα τη μαμά μου είχα ανάγκη απ' όλους όσους θεωρούσα φίλους. Ξέρω πόσο τους χρειάζεσαι στα δύσκολα. Μπορεί η δική μου περίπτωση να είναι διαφορετική αλλά εξακολουθώ να θεωρώ πως στις άσχημες στιγμές χρειάζεσαι όλους τους φίλους! Αν δε σου σταθούν είναι μια καλή ευκαιρία να κάνεις ένα γερό ξεσκαρτάρισμα! Στα ωραία και τα ευχάριστα δεν μπορείς να καταλάβεις τον αληθινό φίλο. Στα δύσκολα είναι που δείχνει ο καθένας το αληθινό πρόσωπό του. Να λοιπόν ένα 'θετικό' της κρίσης. Βλέπεις ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι. Μπορεί να πονέσεις εκείνη τη στιγμή που διαπιστώνεις πως(οι φίλοι) δεν είναι τόσο πολλοί όσο νόμιζες...φτιάχνεις όμως μια εικόνα. Σε περιόδους κρίσης, οικονομικής ή άλλης βλέπεις ποιοι σε αγαπούν πραγματικά. Ποιοι θα σου σταθούν έστω και μ' ένα τηλεφώνημα. Είναι αυτό το νοιάξημο που έχεις ανάγκη. Μπορεί να καταλάβεις πως οι φίλοι δεν είναι δέκα αλλά δυο και αυτό πονάει...το ξέρω, το πέρασα... Αυτοί οι δύο όμως είναι αληθινοί και ξέρεις πως θα είσαστε μαζί για πάντα. Εχει τεράστια σημασία αυτό! Είναι ο φίλος που θα σου δώσει μια ιδέα, που θα σε συστήσει σ' ένα γνωστό... Είναι ο φίλος που θα έρθει για καφέ και θα φέρει την εφημερίδα με τις αγγελίες για δουλειά μαζί...που θα την ξεκοκαλίσει μαζί σου. Είναι ο φίλος που θα βγείτε και θα κεράσει τον καφέ! Η ζωή έχει γίνει τραγική και χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Το να έχουμε κοντά μας ανθρώπους που μπορούμε να ονομάσουμε φίλους είναι σπουδαίο πράγμα! Μπορεί με την κρίση να χάσαμε υλικά αγαθά κερδίζουμε όμως στις ανθρώπινες σχέσεις. Μπορώ να πω πως αυτό, για μένα, δε συγκρίνεται με το αυτοκίνητο που θ' αναγκαστώ να πουλήσω! Είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Σαφώς και ο άνθρωπος που κερδίζεις είναι ό,τι πιο σπουδαίο μπορεί να σου συμβεί! Και αφού προβλέπεται να φτωχαίνουμε όλοι, τουλάχιστον να έχουμε παρεούλα γιατί ...η φτώχεια θέλει καλοπέραση......

9 σχόλια:

Νάση Αναγνωστοπούλου είπε...

Το έχεις αντιληφθεί φαντάζομαι ότι αυτή είναι η γνώμη μου για τη φιλία και για όσα η κρίση κουβαλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις. Τελευταία ανάρτησή μου στο μπλοκ "περί φιλίας".

serenata είπε...

Τα μεγάλα πνεύματα είδες;...

Crazy Tourists είπε...

"Αν δε σου σταθούν είναι μια καλή ευκαιρία να κάνεις ένα γερό ξεσκαρτάρισμα!"
Να 'ξερες πόσοι δε μου στάθηκαν όταν έχασα κι εγώ τη μητέρα μου...Και να 'ξερες πόσο πονάει αυτό το ξεσκαρτάρισμα...Ελπίζω να ήσουν πιο τυχερή...
Πάντως ναι, στα δύσκολα οι φίλοι είναι στήριγμα..

Τρελοτουρίστρια

Crazy Tourists είπε...

A! Μάλλον το έζησες κι εσύ το ζόρι του ξεσκαρταρίσματος...

Τρελοτουρίστρια

serenata είπε...

Δεν ήμουν τυχερή όταν έχασα τη μαμά μου...έκανα ξεσκαρτάρισμα αναγκαστικό και πόνεσε, αλλά έπρεπε να γίνει...

Ανώνυμος είπε...

Τα προβλήματα, που τώρα και με την κρίση είναι περισσότερα, φέρνουν τους ανθρώπους πιό κοντά. Συνήθως στις δύσκολες καταστάσεις γεννώνται οι μεγαλύτερες φιλίες και σχέσεις. Επίσης οι άνθρωποι που μεγαλουργούν συνήθως βρίσκονται υπό πίεση (σωματική, πνευματική, ψυχική). Φυσικά δεν είναι καλοδεχούμενα τα προβλήματα αλλά μπορεί να είναι αφορμή για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Τάσος (ttzam)

serenata είπε...

Συμφωνώ Τάσο! Βέβαια καλό θα ήταν να μη χρειαζόταν μια κρίση για να καταλάβουμε ποιοι είναι οι αληθινοί φίλοι μας...

Mitsiminjho είπε...

H οικονομική κρίση πάντως έχει γίνει τόσο μεγάλη που οι γυναίκες άρχισαν να ξαναπαντρεύονται από έρωτα...

serenata είπε...

Για τον εαυτό μου που μπορώ να μιλήσω με σιγουριά, δε θα παντρευόμουν ποτέ αν δεν ήμουν ερωτευμένη...και δεν είναι θέμα κρίσης.