Κυριακή 19 Ιουνίου 2011
Ενας βλάκας και μισός...
Πως φέρεσαι σε κάποιον που είναι εντελώς βλάξ;
Φυσικά δεν καταλαβαίνει τη βλακεία του, ούτε πόσο βαρετός είναι.
Τι κάνεις λοιπόν;
Γνωρίζω κάποιον από μικρή, είναι καλό παιδί αλλά τι να κάνω που είναι και βλάκας και άσχημος.
Τόσα πολλά όχι που του έχω πει νόμισα κάποτε θα καταλάβαινε...
Τίποτα όμως!
Τηλεφωνείς μόνο για τα χρόνια πολλά ή για κάτι άλλο τυπικό και παίρνει θάρρος.
Είσαι όσο γίνεται ευγενική, τον αποφεύγεις, απορρίπτεις όλες τις προτάσεις του για έξοδο...να μην του δώσεις και θάρρος...
Εκείνος όμως συνεχίζει.
Και συνεχίζει παρόλα τα όχι που λες, σα να μη συμβαίνει τίποτα.
Θα ήθελα πολύ να καταλάβω δε νοιώθει ντροπή με τόση αδιαφορία που αντιμετωπίζει;
Με ποιο σκεπτικό συνεχίζει τα τηλεφωνήματα;
Εγώ θα είχα ανοίξει μια τρύπα να κρυφτώ!
Πως γίνεται οι περισσότεροι βλάκες να είναι και καλά παιδιά;
Δεν κάνουν τίποτα κακό....αν θεωρήσουμε πως η βλακεία δεν είναι κακή.
Αφού είναι καλά παιδιά, δε σου πάει να τους πεις κατάμουτρα πόσο ανόητοι είναι.
Τους λυπάσαι.
Εκείνοι όμως δε σε λυπούνται και επιμένουν να σου τηλεφωνούν και να σου ζητούν να βγείτε.
Εχω δοκιμάσει όλους τους πλάγιους τρόπους.
Τελικά η ηλιθιότητα δεν έχει όρια!
Να μεγαλώσει μπορεί, να χειροτερέψει το πιθανότερο....
Να χαθεί όμως αποκλείεται.
Τι κάνεις αν έχεις την ατυχία να σ' ερωτευτεί ένας τέτοιος;
Χάθηκαν οι ωραίοι, καλλιεργημένοι άντρες;
Χάθηκαν οι μορφωμένοι;
Χάθηκαν οι έξυπνοι;
Κάποιος με καταράστηκε να μ' ερωτευτεί ένας εντελώς βλάκας...περισσότερο δεν υπάρχει...
Τι να κάνω πως να τον διώξω;
Δεν καταλαβαίνει τίποτα, όσο κι αν τον απορρίπτω.
Οταν του λέω πως δεν ταιριάζουμε, είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι...
Το πάω πλαγίως είπα, να μην τον πληγώσω κιόλας!
Εκείνος μου λέει πως τον έχω παρεξηγήσει και να του δώσω μια ευκαιρία να μου εξηγήσει.....
Αν σας πουν κάτι τέτοιο για ευκαιρία και εξηγήσεις μη δεχθείτε!
Σας το λέω εγώ που την πάτησα.
Είπα άντε άλλη μια φορά και μετά τέλος....
Δεν είναι έτσι όμως!
Εκτός από τη φρικτή βραδιά που πέρασα ακούγοντας ανοησίες και προσπαθώντας να κάνω υπομονή, του έδωσα και θάρρος.
Και να τα τηλεφωνήματα, να οι προσκλήσεις...
Κάποια στιγμή απελπίστηκα.
Επαψα ν' απαντώ στο τηλέφωνο.
Αφού δεν καταλαβαίνει από λόγια σκέφτηκα να εφαρμόσω άλλη στρατηγική.
Εξαφάνιση.
Πόσο θα ψάχνει;
Αργά ή γρήγορα θα κουραστεί!
Δε μπορώ να πω πως ήταν εύκολο.
Εξοντωτικό ήταν γιατί άργησε να σταματήσει να με ψάχνει!
Κάποια στιγμή σταμάτησε...και ηρέμησα.
Η ηρεμία μου διήρκεσε ένα χρόνο περίπου.
Μια μέρα χρειάστηκε να του τηλεφωνήσω, δε γινόταν να το αποφύγω.
Νόμισα πως θα μείνει εκεί σ' αυτό το αναγκαίο τηλεφώνημα.
Εχετε δει καμιά ταινία τρόμου;
Εκεί που νομίζεις ότι τελείωσε, πως ο κακός έχει πεθάνει ξαναζωντανεύει, πετάγεται και σε αρπάζει απ' το πόδι!
Αυτό έπαθα εγώ.
Μ' έχει αρπάξει απ' το πόδι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αφου του τηλεφωνουσες τυπικα , περιμενες να βγει καλο ;
Αφου λες πως ειναι βλακας , πως περιμενεις να καταλαβει ;
Τους βλακες κανουμε κουμαντο να μην τους χρειαζομαστε .
Με τους οικογενειακούς φίλους είναι κάποια πράγματα που δεν μπορούμε να τ' αποφύγουμε.
Δημοσίευση σχολίου