Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Ενα Ψέμα...

Δε μ' αγάπησες... Ποτέ σου δε μ' αγάπησες; Ολα ήταν ψέμα. Τόσα χρόνια, τόση ζωή ήταν ψέμα. Εγώ σε πίστεψα. Για σένα παράτησα τα πάντα. Το ξέρεις. Ξέρεις πόσο σ' αγαπούσα. Δεν ανάσαινα χωρίς εσένα. Δεν είχα πνοή.... Και το ταξίδι... Το ταξίδι δεν το ήθελα! Δε σου είπα τίποτα, μα δεν το ήθελα. Σ' ακολούθησα όμως. Φοβόμουν αλλά ήρθα. Δεν ήθελα να φύγω. Ηρθα μαζί σου. Το τελευταίο μας ταξίδι και συ άκεφος. Δε με κοιτούσες. Μίλαγες ελάχιστα. Το ένοιωθα πως θα ερχόταν το τέλος το ήξερα. Οχι βέβαια έτσι. Ολο το ταξίδι ούτε ένα φιλί. Τέτοιο μεγάλο ταξίδι. Ούτε ένα σφίξιμο στο χέρι. Σαν ξένοι ταξιδεύαμε. Λες και μου έκανες παρέα από υποχρέωση. Δε μ' αγαπούσες πια. Γιαυτό έφυγες και έτσι. Σαν κυνηγημένος. Δεν με κοίταξες στα μάτια να μου πεις πως τελειώσαμε. Αρπαξες το σακβουαγιάζ κι έτρεξες. Πότε χάθηκες από τα μάτια μου ακόμα αναρωτιέμαι. Πως χάθηκες έτσι; Δεν ήταν αντρίκειο φέρσιμο. Τόσα χρόνια μετά και σκέφτομαι πως δεν έπαθα τίποτα. Μόνη έξω απ' το αεροδρόμιο. Ολομόναχη! Πότε μου έκλεψες τα κλειδιά; Κι απ' τα δύο σπίτια. Καθισμένη στο πεζοδρόμιο. Εξω απ' το αεροδρόμιο... Σα να με βλέπω τώρα. Πως άντεξα; Δεν ξέρω πως άντεξα, ήταν σα να με χτύπησε κάτι. Εσύ με χτύπησες. Τέτοιο χτύπημα στην καρδιά πως το σκέφτηκες; Πως μπόρεσες; Μετά από όλα όσα είχαμε ζήσει... Εφυγες χωρίς να κοιτάξεις πίσω. Δε σ' ένοιαζε αν θα ζούσα. Αν θα το άντεχα. Δε μ' αγαπούσες καθόλου. Με ρήμαξες! Με άφησες δίχως καρδιά το ξέρεις. Τόση αγάπη. Σου είχα δώσει τη ζωή μου. Δε σε ένοιαξε. Τόσος πόνος... Τόσα χρόνια.... Γιατί; Ποτέ δε μ' αγάπησες αληθινά. Ενα ψέμα. Τόσα χρόνια ζούσα ένα ψέμα......

6 σχόλια:

Phivos Nicolaides είπε...

Ένα ψέμα είναι η ζωή... κάποτε γλυκό και κάποτε πικρό...

serenata είπε...

Δε θέλω να πιστέψω πως όλη η ζωή είναι ένα ψέμα...πολύ πεσιμιστικό,μπορεί να τύχει κάτι άσχημο, τότε τα βλέπεις όλα μαύρα, υπάρχει όμως και φως!

Phivos Nicolaides είπε...

Μπορεί και να μην είναι πεσιμιστικό, εξαρτάται τι ερμηνεία μπορεί να δώσει κανείς. Πάντως, μου θύμησες αυτό λέχθηκε κάποτε: "Η ζωή είναι τραγική γι' αυτούς που αισθάνονται και κωμική γι' αυτούς που σκέφτονται"... Ψέμματα είναι, η ζωή γύρω μας δεν είναι κωμικοτραγική στο τέλος... με τα ψέμματα και τις αλήθειες της;

serenata είπε...

Εξαρτάται πάντα από πια σκοπιά βλέπεις το γεγονός, αν συμβαίνει σε σένα ή σε άλλους...
Πάντα το γέλιο και το κλάμα μπερδεύονται στη ζωή μας...

Στέφανος είπε...

Οι γυναίκες υποκύπτουν στα ψέμματα επειδή είναι οι ποιο "ανίσχυρες" αλλά όταν πάρουν το πάνω χέρι δεν χαρίζουν κάστανα , άλλωστε η λαϊκή ρήση είναι σοφή...."ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται"...!!!!

serenata είπε...

Δεν το βλέπω καθόλου έτσι...μάλλον δεν κατάλαβες το κείμενο..