Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Εκείνοι που έζησαν την τραγωδία.......

Είναι κάτι μέρες που δεν μπορείς να περιγράψεις τα αισθήματά σου με λέξεις. Τι να πεις για την επίθεση των Ισραηλινών στην ανθρωπιστική βοήθεια? Το Διεθνές Δίκαιο δεν μπορεί να βρει ούτε παραθυράκι που να δικαιολογήσει μια τέτοια αποτρόπαιη πράξη. Για αυτό διάλεξα και εγώ να σωπάσω τις μέρες αυτές. Καλύτερα να μιλήσουν οι άνθρωποι που κατάφεραν να γυρίσουν. Οσο για αυτούς που σκοτώθηκαν....δε βρίσκω λόγια παρηγοριάς. Οπως δεν ξέρω τι να πω για τους ανθρώπους που ζουν στη Γάζα! Ισως γιατί δεν ξέρω πως να περιγράψω την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Αυτές τις ώρες βλέπεις και το μεγαλείο των ανθρώπων! Οι λαοί που περνάνε την οικονομική κρίση, αυτοί που έχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, από το υστέρημά τους(όπως άλλωστε γίνεται τις περισσότερες φορές)αυτοί τρέχουν να συνδράμουν, το λαό που περνά ένα δράμα! Μπορεί η ψυχή μου να ήταν μαζί με τους ακτιβιστές που προσπάθησαν να βοηθήσουν, αλλά δεν κινδύνεψα όπως εκείνοι. Μπορεί να τους σκεφτόμουν συνεχώς, αλλά από τη σιγουριά του σπιτιού μου........ Υπάρχει τεράστια διαφορά! Πρίν 2 χρόνια έχασα δικό μου άνθρωπο, δημοσιογράφο που πήγε με ανθρωπιστική βοήθεια στο Αφγανιστάν. Υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να βοηθήσουν όποιον έχει πραγματικά ανάγκη. Για αυτό προτίμησα να σωπάσω, να αφήσω εκείνους να μιλήσουν. Εκείνοι άλλωστε έχουν πολλά να πουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: