Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

serenata

Με λένε Σοφία και αποφάσισα να δοκιμάσω να γίνω blogger!

Κάπως ακούγεται αυτό...σαν τους αλκοολικούς που σηκώνονται στην ομάδα και δηλώνουν 'είμαι ο Χ και είμαι αλκοολικός!'.....

Κάπως έτσι αποφάσισα κι εγώ να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας.

Αυτό που μπορώ με σιγουριά να σας δηλώσω είναι πως θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας.

Ελπίζω να διαβάσουν μερικοί άνθρωποι τις σκέψεις μου και όσοι θέλουν μπορούν να γράφουν και κάποιο σχόλιο.

Να έχουμε ένα είδος επικοινωνίας.

Για να είμαι, λοιπόν ειλικρινής πρέπει να σας πω ότι πήρα την απόφαση να ξεκινήσω αυτό το blog μόνη, χωρίς να ξέρω και πολλά, αλλά με πολύ διάθεση.

Το πρώτο κείμενο που έγραψα χθες για αρχή χάθηκε !!!

Πως και γιατί δεν έχω καταλάβει.

Εχω κουραστεί από τις ειδήσεις, το ΔΝΤ και τη σκέψη ότι η χώρα μας διασύρεται και αν δεν έχουμε πτωχεύσει, θα γίνει και αυτό γρήγορα.

Βαρέθηκα να ακούω για απεργίες που κατά την ταπεινή μου γνώμη δε βοηθάνε και πολύ.

Είπα λοιπόν να κάνω κάτι διαφορετικό απ' ότι έκανα μέχρι τώρα, να γράφω σ' ένα blog.

Η αλήθεια είναι πως από μικρή έγραφα...γέμισαν τα συρτάρια στο γραφείο μου.

Σκέφτηκα λοιπόν να κουράσω και τα δικά σας μάτια με τα γραπτά μου!

Μπορεί αυτή η ανάγκη να έχει να κάνει με τις υπαρξιακές μου ανησυχίες!

Γιατί ερχόμαστε σ' αυτό τον κόσμο?.........

Αφού το μόνο σίγουρο είναι πως θα ξαναφύγουμε......

Δεν πρέπει να αφήσουμε κάτι πίσω μας?

Να γιατί μερικοί άνθρωποι δεν πεθαίνουν δεν χάνονται ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν απ' το βιολογικό θάνατό τους.

Αυτό σκεφτόμουν πέρυσι όταν τελείωσα ένα ακόμα υπέροχο βιβλίο του Α. Καμύ.

Δε λέω ότι θα γίνω ίδια, θα ήταν ιεροσυλία και χαζομάρα μαζί!

Μπορώ όμως να δοκιμάσω να γράψω κάτι που να μην είναι σαχλό και να αρέσει και σε κάποιους που θα μπουν στο κόπο να το διαβάσουν!

Ετσι πολύ απλά, λέω να ξεκινήσω!

Με λένε Σοφία και σας χαιρετώ!

1 σχόλιο:

Μιχαλης 51 Χανια είπε...

Αφού το μόνο σίγουρο είναι πως θα ξαναφύγουμε......


Δεν ειναι και απολυτα σιγουρο χε χε ...