Εμένα μ' αρέσω!!

Η γυναίκα στην Ελλάδα...

Η γυναίκα που σαραντάρισε.

Που έκανε καριέρα, είναι οικονομικά άνετη, είναι ωραία, αλλά...ατυχής....

Ok είχε κάνει κάποιες λάθος σχέσεις.

Ισως να πήρε λάθος αποφάσεις στη ζωή της...μέχρι τώρα.

Μέχρι πότε θα τιμωρείται;

Τη ρωτάν οι θείες γιατί δεν παντρεύτηκε.

Αραιά και που της κάνουν προξενιά κάτι σαράβαλα.

Γιατί;

Η ζωή δεν τελειώνει στα σαράντα!

Η γυναίκα στα σαράντα της σήμερα είναι νέα και ωραία

Γιατί πρέπει να συμβιβαστεί με τον εξηντάρη κοιλαρά με τη μασέλα;

Γιατί να λιγοστέψουν οι επιλογές της;

Ποιος λέει ποιον πρέπει να ερωτευτεί;

Ο έρωτας δεν έρχεται κατά παραγγελία!

Ποιος είναι αυτός που βάζει τους κανόνες;

Ποιος αποφασίζει;

Εχουμε κολλήσει φοβάμαι σε κάποια στερεότυπα.

Δηλαδή, ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου....

Τα ίδια που έλεγε η γιαγιά μου ισχύουν και σήμερα.

Το 2012!

Ο άντρας δεν πειράζει αν χάσει τα μαλλιά του...

Αν κάνει μπιροκοιλιά....

Κανένας δε θα τον κοροϊδέψει στην παραλία...εκτός από κάποιες γυναίκες.

Η γυναίκα όμως....

Μη έχει ξεφύγει μια τρίχα στην αποτρίχωση!

Μη δεν έχει βγάλει καλά τα φρύδια...

Μην έχουν κατέβει οι ανταύγειες της.....

Μην έχει κοιλιά!

Μη φοράει μικρό ή μεγάλο μαγιώ...

Και κυρίως μην έχει κυτταρίτιδα!

Θα την κοιτάζουν στραβά όλοι οι άντρες...

Ακόμα και αυτοί που είναι ένα στάδιο μετά τον πίθηκο!!!

Που να κάθεται και με έναν ωραίο άντρα...

Πως μας μεγάλωσαν έτσι;

Οι μανάδες φταίνε!

Αλλιώς τον κανακάρη, αλλιώς την κόρη.

Εγώ ήμουν διαφορετική από μικρή.

Δεν έκανα οικοκυρικά στο σχολείο, έκανα κιθάρα.

Η μαγειρική δεν είναι ένα από τα δυνατά μου σημεία.

Εχω όμως πολύ περισσότερα πτυχία από αρκετούς άντρες που έχω γνωρίσει.

Εχω διαβάσει πολύ περισσότερο από πολλούς.

Εχω ταξιδέψει περισσότερο από αρκετούς.

Εχω βρεθεί σε ανδροκρατούμενους χώρους εργασίας.

Υπήρξα καλύτερη από πολλούς άντρες που συνεργάστηκα....

Είμαι καλύτερη από άντρες που γνωρίζω.

Το ξέρω και το ξέρουν....

Δε μ' έχει πιάσει καμιά κρίση εγωπάθειας!

Θυμώνω γιατί όλα αυτά τα 'υπέρ' μου δε βοηθάνε πουθενά.

Για να μην πω πως είναι πρόβλημα....

Οι άντρες θέλουν ή την χαζή ξανθιά ή την έξυπνη μελαχρινή.

Οταν η ωραία ξανθιά είναι και έξυπνη σα να βραχυκυκλώνουν.

Αν έχει ζήσει και μια ενδιαφέρουσα ζωή, που δεν τόλμησαν εκείνοι......

Ακόμα χειρότερα...

Ετσι από ένα σημείο και μετά πέφτει και η αυτοπεποίθηση....

Μια γυναίκα λιγάκι μποέμ, αρκετά διαφορετική.....

Είναι ένα θέμα....

Δε θα με άλλαζα όμως με τίποτα!

Μου αρέσεις εαυτέ μου!

Κι ας είναι δυσκολότερη η ζωή μου......

Με λένε Βασίλη......

Γελάσαμε με τα αστεία του.......

Ηταν μια εποχή που ήταν όλη δική του.

Ηταν νεώτερος...

Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συχνά με τα κοινά.

Οχι, δεν πολιτεύεται!

Δεν είναι ούτε η 'Κατερίνα' ούτε ο 'Σπύρος'.

Είναι ο δικός μας Χάρυ Κλίν.

Και το μικρό του video εμένα μ' αγγίζει περισσότερο από τ' άλλα!

Ισως γιατί η φυσιογνωμία μας είναι πια τόσο γνωστή.....

Η φωνή το ίδιο.

Χωρίς περιττά, λέει αυτό που νομίζω νοιώθουμε...οι περισσότεροι.

Πως σας φαίνεται;

Είμαι κακός άνθρωπος..!!

Δεν είμαι καλός άνθρωπος!

Σας το λέω να το ξέρετε!!!

Να προσέχετε.

Είμαι κακιά!

Κάνω αυτά που δε θέλω να μου κάνουν.

Να το πάρουμε απ' την αρχή.

Κλαίγομαι για έναν βλάκα που δεν ξέρει τι θέλει.

Παρένθεση:

Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας!

Αλήθεια έπιασαν τόπο!

Αρχισα να σκέφτομαι πόσο σύντομη είναι η ζωή μας και πόσο λάθος είναι να τη σπαταλώ για κάποιον που δε λέει τι θέλει.

Τέρμα λοιπόν αυτός.

Δε στενοχωριέμαι πια ουφ!

Σας ευχαριστώ!

Κλείνει η παρένθεση.

Ελεγα λοιπόν πόσο κακός άνθρωπος είμαι.

Θυμόσαστε παλιά που σας είχα γράψει για ένα παιδικό φίλο;

Μια που δε βρίσκω κανέναν....σκέφτηκα να ξεκινήσω κάτι μ' αυτόν.

Καλό παιδί είναι.

Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του όμως.

Μια μέρα λοιπόν που ήμουν απελπισμένη και αφού ο φίλος έλεγε πως είναι ερωτευμένος μαζί μου από παλιά........

Του είπα να δοκιμάσουμε......

Ορίστε!

Οχι σεξ δεν έγινε!

Εχω αφήσει όμως τον άνθρωπο να πιστεύει πως θα γίνει.

Και τον παιδεύω μήνες τώρα.

Τον βλέπω μια φορά στο τόσο και ούτε φιλί.

Αυτό δηλαδή που κατηγορώ το κάνω......

Οκ όχι ακριβώς αλλά δεν είναι το ίδιο;

Το σκέφτηκα χθες που μου δίνατε συμβουλές....

Σας είχα γράψει παλιότερα για τον παιδικό φίλο.

Δε σας είπα πως τον άφησα να πιστεύει πως κάτι μπορεί να γίνει με μας!

Γι αυτό το σύμπαν με τιμωρεί!!!!!!!

Αντί να γράψω τι κάνω εγώ, κατηγορώ τους άλλους.

Θα μπορούσα να αρχίσω τις δικαιολογίες.

Τις ίδιες δικαιολογίες θα μπορούσε να πει και ο άντρας που με πλήγωσε.

Το ίδιο κάναμε.....

Μόνο που εγώ δεν έχω βρει τρόπο να πω στο φίλο μου να μην κάνει σχέδια για μας.

Τι να του πω;

Μάλλον πως να του το πω;

Γιατί θα το κάνω!

Θα του πω συγγνώμη αλλά δεν ταιριάζουμε.

Και αυτό είναι αλήθεια!

Σα φίλοι είμαστε μια χαρά.

Οχι για παραπάνω όμως.

Είναι και κείνος....

Του έχω πει και στο παρελθόν πως δε γίνεται τίποτα με μας.....

Δε θέλει να καταλάβει.

Οχι πως αυτό με απαλλάσσει απ' τις ευθύνες μου.

Θα βρεθεί κανένας να με συγχωρήσει;

Στιγμή αδυναμίας ήταν!

Φοβήθηκα τη μοναξιά.....

Θα επανορθώσω!

Κι επειδή σε σας τα λέω όλα, δε μπορούσα να το κρατήσω άλλο κρυφό.

Τώρα μπορείτε να περνάτε να με φτύνετε.

Είμαι κακός άνθρωπος!

Σας το λέω απ' την αρχή!.....

Εκοψες την κλωστή...

Θα 'θελα να περνούσα μια νύχτα μαζί σου.

Μια ολόκληρη νύχτα......

Αλλά....

Δε θέλω να το ζητήσω...

Σιχαίνομαι να ζητάω!

Δε θέλεις...

Αν ήθελες δε θα έπαιζες.

Αν ήθελες θα μου είχες απαντήσει.

Θα ήσουν ντόμπρος απέναντι μου.

Αυτό που ζητάς εσύ απ' τους ανθρώπους και παραπονιέσαι πως δεν το βρίσκεις...

Μα όταν δεν είσαι εσύ ειλικρινής και καθάριος απέναντι στους άλλους...

Πως να είναι οι άλλοι απέναντι σου;

Είδα πως φέρθηκες σε μένα.

Δειλός!

Δεν είχες τα κότσια να με αντιμετωπίσεις.

Αυτό δε θα στο συγχωρέσω ποτέ!

Και να η λεπτή μεταξωτή κλωστή...

Αυτή που μας χωρίζει...

Μια λεπτή μεταξωτή κλωστή.

Αυτή που έσπασες!

Σ' ερωτεύτηκα.

Ησουν ο πρίγκηπας για μένα.

Αλλά η συμπεριφορά σου.....

Με μπέρδεψε...

Με κάνει να σκέφτομαι τι φταίει.

Δε μ' αρέσουν οι μπερδεμένες ιστορίες.

Δεν αντέχω τους άντρες που δεν ξέρουν τι θέλουν!

Που δε μπορούν να πάρουν μια απόφαση.

Απλά τα πράγματα...

Με θέλεις;

Ναι ή όχι.

Τόσο απλά.

Γι αυτό θυμώνω με τον εαυτό μου....

Θυμώνω γιατί για σένα έχω πέσει χαμηλά...

Θυμώνω γιατί δε με αναγνωρίζω!

Προσπαθώ να σε ξεχάσω και είναι δύσκολο.

Οι πρίγκιπες δεν μπερδεύονται.

Οι πρίγκιπες αρπάζουν στην αγκαλιά τους την εκλεκτή της καρδιάς τους!

Αυτό ήθελα εγώ.

Να με αρπάξεις στην αγκαλιά σου.

Να μου πεις πως μ' αγαπάς!

Χωρίς πολλές κουβέντες και σκέψεις.

Αυτά τα πράγματα τα ξέρεις.....

Δε θέλουν σκέψη.

Δε χρειάζεται να πιεις για να μπορέσεις ν' ανοιχθείς.

Ηθελες να μου ανοιχθείς.....

Αλλά έπρεπε να πιεις για να το κάνεις.

Γιατί;

Είσαι τόσο ντροπαλός;

Ο πρίγκιπας που έχω ονειρευτεί δε ντρέπεται....

Δε ντρέπεται τη γυναίκα που αγαπά.

Δεν αντέχει δίχως εκείνη.....

Εσύ δε μ' αγαπάς....

Πως μπορείς χωρίς εμένα;

Γιατί εγώ δε μπορώ να σε βγάλω απ' το μυαλό μου;...

Γιατί έσπασες τη μεταξωτή κλωστή;...

Δυο Ετών η Serenata!!!

Σήμερα η serenata κλείνει δυο χρόνια!!

Εχω μπλογκογεννέθλια!!!!

Δε θυμάμαι γιατί τη συγκεκριμένη μέρα......

Ετυχε...

Καιρό ήθελα να ξεκινήσω......

Να έχω ένα blog.

Δεν είχα ιδέα πως......

Πάλεψα όμως και έμαθα...

Ακόμα μου λείπουν πολλά.

Συνεχίζω και μαθαίνω όσο προχωρώ όμως.

Ετσι νομίζω.....

Ντρέπομαι λίγο...

Τι να πω;....

Είμαι τυχερή που έκανα τόσους καλούς μπλογκοφίλους!!

Αυτό είναι το κέρδος δυο ετών.

Και δεν το αλλάζω με τίποτα!!

Σας αγαπώ πολύ!

Αντε, συγκινούμαι κιόλας....

Περάστε να πάρετε ένα κομμάτι τούρτα!

Είναι λίγο τρελή η τούρτα.....

Οπως και η πορεία της serenatas.

Ερωτες, εκμυστηρεύσεις, κλάματα, ραγισμένη καρδιά από φίλους, συγγενείς...

Απορίες....ερωτηματικά που μοιράστηκα μαζί σας....

Διεθνή θέματα.....που μάλλον δε σας πολυάρεσαν....

Μπλογκοπαίχνιδα που ευχαριστήθηκα...

Οταν ξεκίνησα νόμιζα πως θα ήταν ένα απλό ημερολόγιο.....

Δε φανταζόμουν το μπλογκοχωριό!

Την παρεούλα.......

Αντε, άντε, άρχισα την πάρλα ξανά........

Μα περάστε απ' την τούρτα!!!!

Σας ευχαριστώ για τα δυο αυτά χρόνια.

Σας ευχαριστώ πολύ!

ΥΓ. Η τούρτα έχει τρία κεριά γιατί ξεκίνησα το 2010, άρα μπαίνω στον τρίτο χρόνο...νομίζω(;)

Θέλω να σε ξεπεράσω(;)

Ξενύχτησα χθες....

Νόμιζα πως είχα ξεχάσει.

Ανεκπλήρωτος έρωτας όμως ξεχνιέται;

Μετά από τόσα χρόνια που γνωριζόμαστε....

Οταν ξαναβρεθήκαμε πέρυσι τυχαία...

Μικρός που είναι ο κόσμος....

Η μάλλον το twitter;......

Θέλω να σε ξεχάσω!

Μα τι έκανα;

Το Σεπτέμβρη, χωρίς πολλές περιστροφές, σου έγραψα τι νιώθω για σένα...

Σου λέω πως είμαι ερωτευμένη μαζί σου κι εξαφανίζεσαι.

Χάνομαι και γω...

Χάνομαι γενικά......

Απ' τη ζωή σου αλλά κι απ' τη δική μου...

Εσύ...Ούτε μια απάντηση στο mail, ούτε τηλέφωνο......

Χάθηκες εντελώς...

Σχεδόν εντελώς, βρισκόμαστε online αλλά δεν ανταλλάσσουμε κουβέντα....

Δε θέλω να σε σκέφτομαι.

Πονάω...

Γιατί εμφανίστηκες ξανά στη ζωή μου;

Πως θα ξεφύγω;

Από τότε που σε γνώρισα κάθε φορά που σε βλέπω...

Νοιώθω πεταλούδες στο στομάχι μου!

Πάνω που νόμιζα πως σε ξέχασα εντελώς.....

Χθες εμφανίστηκες ξανά.

Θα τρελαθώ!

Να οι πεταλουδίτσες, να τα χαμόγελα....

Δεν καταλαβαίνω.....

Νόμιζα πως η καρδιά μου είχε παγώσει.

Πως δε μπορώ να νιώσω ερωτευμένη ξανά.

Και εκεί που νομίζω πως τα κατάφερα μου πετάς ένα like στη φωτογραφία μου!

Γιατί στη φωτογραφία;

Απ' όλα τ' άλλα στη φωτογραφία;....

Γιατί;

Απ' το Σεπτέμβριο δεν είχαμε ανταλλάξει κουβέντα, ούτε online.

Ξέρεις λοιπόν...

Αφού ξέρεις γιατί παίζεις με την καρδούλα μου;

Ξέρεις τι νιώθω για σένα!

Παίζεις μαζί μου;

Πότε θα σε ξεπεράσω εντελώς;

Πότε θα πάψει να με νοιάζει τι κάνεις;

Τι σκέφτεσαι;

Γιατί τόσα χρόνια δεν τα κατάφερα;

Οσο ξέρω πως είσαι ακόμα ελεύθερος......

Δε μπορείς να ερωτευτείς εμένα;

Δε σου αρέσω;

Δεν είμαι αρκετή για σένα;

Είμαι εγώ το πρόβλημα;

Η είναι η δέσμευση που σε φοβίζει;

Μου είχες πει πως ήθελες να είμαστε φίλοι.....

'Να πάμε στο Παρίσι να περπατάμε στις όχθες του Σηκουάνα'.

Μα είναι δυνατόν;

Οι φίλοι δε βολτάρουν στις όχθες του Σηκουάνα!!

Οι εραστές το κάνουν.

Τι να σκεφτώ;

Τι να κάνω;

Πότε θα σε ξεπεράσω;

Γιατί σε θέλω ακόμα;....

Δημήτρης Μητροπάνος 2 Απριλίου 1948 - 17 Απριλίου 2012

Γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στην Ρουμανία. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της Καρδίτσας το Καππά.^[1] Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειας του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, μετέβη στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής.

Χρόνια Πολλά!

Με ζεστάνατε με την αγάπη που μου δείξατε όλοι στο προηγούμενο ποστ!

Θέλω να πιστεύω πως ήταν νοιάξημο και αγάπη.

Δε θα ήθελα να σας έχω τρομάξει!

Μερικά πράγματα ακούγονται, ίσως τραγικά...

Μπορεί να φταίω και γω, ο τρόπος που τα παρουσιάζω.

Μου άρεσε που στείλατε όλοι την αγάπη σας!

Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου.

Ελπίζω μόνο να μη σας ανησύχησα.

Δε θα το ήθελα....

Θέλω να νοιώθω αγάπη...όπως φαντάζομαι όλοι μας.

Οχι οίκτο.....

Τελικά σήμερα ήταν όμορφα.

Εντάξει δε θα πω ψέματα...

Ζήλεψα λίγο....

Ολους εσάς που παραπονιέστε πως κουράζεστε γιατί έχετε πολύ κόσμο.

Παλιά, όταν η μαμά μου ήταν καλά το σπίτι ήταν πάντα γεμάτο!

Το Πάσχα γινόταν χαλασμός.

Οικογενειακοί φίλοι, συγγενείς, ξαδέρφια...

Πως χωρούσαν όλοι;....

Τα τελευταία χρόνια είμαι ο πατέρας μου κι εγώ.

Δυο άνθρωποι, καμιά φορά και η θεία(αδερφή της μαμάς).

Πολύ ήσυχα.

Φέτος δε με πείραξε όμως!

Οκ λιγάκι ζήλευα τις μεγάλες παρέες....

Θα ήθελα να ήμασταν και μεις όπως παλιά.

Αλλά πέρασα όμορφα και με τον πατέρα μου.

Βάλαμε μουσική, μου είπε ιστορίες από τα νιάτα του(κάποιες θα σας τις γράψω) φάγαμε αγαπημένα.

Να είμαστε καλά εμείς, εσείς και ο κόσμος όλος!

Να περάσουμε καλά και του χρόνου.

Να είμαστε γεροί και ενωμένοι, αγαπημένοι.

Κι ας βοηθήσουμε την έρμη πατρίδα μας να σταθεί στα πόδια της.....

Να σωθεί απ' τους τόσους σωτήρες!

Χρόνια Πολλά σε όλους μας!!

ΥΓ Και πάλι σας ευχαριστώ για την αγάπη σας!

Γερνάω μαμά....

Το Πάσχα δε μου αρέσει.

Χρόνια τώρα....

Πηγαίνω τη Μεγάλη Παρασκευή στον επιτάφιο για λίγο.

Στην Ανάσταση δεν πηγαίνω.

Δε μου αρέσουν τα μπαμ μπουμ.......

Ετσι λέω....

Πριν 11 χρόνια ζούσε η μαμά μου...

Δεν ήταν όμως σε θέση να πάει στην εκκλησία.

Παραστήσαμε με τον πατέρα μου πως δεν είχαμε όρεξη να πάμε για να μη νοιώσει άσχημα.

Και μείναμε σπίτι και είδαμε εκκλησία απ' την τηλεόραση.

Το τελευταίο Πάσχα που πέρασα με τη μαμά μου.

Λίγους μήνες μετά έφυγε...

Από τότε προσπάθησα να πάω μια χρονιά με τον πατέρα μου....

Αλλά ένιωθα άσχημα!

Στο Χριστός Ανέστη ο κόσμος γελούσε και φιλιόταν....

Εγώ με το ζόρι κρατήθηκα να μη βάλω τα κλάματα.....

Ετσι δεν ξαναπήγα....

Και με τον τελευταίο πρώην δεν καταφέραμε να κάνουμε ποτέ Ανάσταση μαζί.

Σπίτι λοιπόν, βλέπω την Ανάσταση απ' την τηλεόραση...και κλέβω κουταλιές μαγειρίτσας.....

Ο πατέρας μου πηγαίνει...

Ετσι στην Ανάσταση είμαι ολομόναχη.

Γι αυτό μάλλον δε μ' αρέσει.....

Εσείς όμως να περάσετε όμορφα!!

Να γεμίσετε μάτια και ψυχή με ομορφιά, με άνοιξη!

Σας εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου Καλή Ανάσταση!!

Πολλά πολλά φιλάκια:))

Απαντήσεις στη Λιακάδα.......

Είμαι ένα πεισματάρικο κριάρι όπως θα έλεγε η αγαπημένη μου Λιακάδα!!

Γι αυτό έψαξα πολύ και τελικά βρήκα τις ερωτήσεις της και απάντησα.....

Για κάποιο λόγο δεν είναι καλή η γραμματοσειρά.......

Δε φταίω...έτσι τη βρίκα.

1. Ποιο είναι το πιο extreme - επικίνδυνο - παράτολμο πράγμα που θεωρείς ότι έχεις κάνει στη ζωή σου; Οταν ακολούθησα έναν άντρα που αγαπούσα σε άλλη χώρα....Παράτησα γονείς, φίλους, δουλειά....

2. Υπάρχει κάτι που κάποτε έκανες και ντρέπεσαι γι' αυτό κι αν ναι ποιο είναι; Πλήγωσα μια φίλη....ζήτησα συγγνώμη αλλά δεν τη δέχτηκε....

   3.Αν ήσουν ζώο τι ζώο θα'σουν;

   Μα φυσικά γάτα!!! νιαουυυυ 4.Θα διεκδικούσες κάποιον αν ήταν δεσμευμένος; Αν δεν ήταν σε σοβαρή σχέση ίσως ........................

3. Κλαις όταν... Οταν θυμώνω, όταν στενοχωριέμαι....πολλές φορές όταν διαβάζω/γράφω κάτι , όταν θυμάμαι άσχημες στιγμές, καταστάσεις που με πλήγωσαν, άτομα που έχασα...όταν νοιώθω μοναξιά....... 6.Έχεις απατήσει ποτέ; Ναι....και το πλήρωσα....... 7.Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: Τα κλειδιά του σπιτιού μου.............. 8. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω σε ποια εποχή θα πήγαινες;

Στην εποχή που ήμουν φοιτήτρια.......

9.Το σπίτι σου πιάνει φωτιά. Πάρε κάτι μαζί σου: Το βιβλίο που διαβάζω..... 10.Ο μεγαλύτερός σου φόβος: Φοβάμαι πως θα χάσω τα κοντινά μου άτομα............... 11. Ποιο είναι το πιο ωραίο σημείο επάνω σου;

Τα μάτια μου...

Κομμάτια.......

Το σεξ είναι σαν το ποδήλατο......

Δεν το ξεχνάς ποτέ!

Ο έρωτας όμως;

Ξεχνιέται;

Μπορείς να ξεχάσεις πως ν' αγαπάς;

Μπορεί να παγώσει η καρδιά;

Κι αν δεν παγώσει μπορεί να έχει γίνει κομμάτια......

Δε θυμάμαι παρά μόνο άσχημες στιγμές....

Ξέρω πως υπήρξαν και όμορφες μα σα να σβήστηκαν.

Δε μου λείπει κανένας.....

Ούτε εκείνος!

Εκείνος που αγάπησα τόσο.....

Δε μου λείπει....

Κι ας μην έχω άσχημες αναμνήσεις απ' αυτόν...

Φοβάμαι πως έχει σπάσει η καρδιά μου...

Δεν μπορεί ν' αγαπήσει ξανά.

Απογοητεύτηκε, πληγώθηκε....

Δεν ξέρω αν ξεχνάς πως ερωτεύεσαι....

Ισως να μην μπορείς πια...

Να πληγώθηκες τόσο που δε μπορείς...

Δεν υπάρχουν μόνο σωματικές αναπηρίες....

Χειρότερο απ' το να μένεις ανάπηρος ερωτικά υπάρχει;....

Ανοιξη, χρώματα, μυρωδιές, λουλούδια.....

Η καρδιά όμως....

Εχει σπάσει.......

Κομματάκια.......

Η δική μου serenata...

Ηταν ένα κατάμαυρο γατάκι......

Ερχόταν μαζί με άλλες γάτες στον κήπο γιατί τις τάιζε ο πατέρας μου.

Ηταν το πιο μικρό γατί....

Ενα κατάμαυρο βρώμικο, κακομοιριασμένο γατάκι....

Ηταν το μόνο όμως που δεν ερχόταν μόνο για να φάει!

Ηθελε και χάδια..

Ετσι σαν αστείο όπως λέει και το τραγούδι τη μαζέψαμε...

Ακολουθούσε τον πατέρα μου στο σπίτι, την αφήναμε μερικές φορές να μπει μέσα...παίζαμε λίγο...

Τελικά κάποια παραμονή Χριστουγέννων παρά τις αντιρρήσεις της μαμάς μου, την πήρα στο σπίτι.

Τη θυμάμαι να κάθεται ευχαριστημένη κάτω από στολισμένο δέντρο!

Είχε μια άνεση...λες και ανήκε στο σπίτι, σε μας.....

Την πήγα στην κτηνίατρο, άρχισε να τρώει κανονικά και μπορεί να μη μεγάλωσε πολύ ποτέ, απέκτησε όμως υπέροχο γυαλιστερό τρίχωμα.

Είχα μεγαλώσει με γάτες.....

Μερικές ήταν ίσως πιο όμορφες απ' αυτή....

Εκείνη όμως ήταν η πιο έξυπνη γάτα που έχω συναντήσει στη ζωή μου.

Την έβγαλα serenata απ' το τραγούδι της Αρλέτας.

Δεν έμελλε να της μείνει όμως το όνομα αυτό.

Για κάποιο λόγο φοβόταν πολύ τα μικρά παιδιά!

Οταν τα έβλεπε κρυβόταν κάτω απ' το κρεββάτι των γονιών μου.

Ενα βραδάκι που μας επισκέφτηκε ένα φιλικό ζευγάρι με τα παιδιά τους, η γατούλα κρύφτηκε όπως πάντα.

Στην προσπάθεια μου να την πείσω να βγει απ την κρυψώνα της άκουσα το μικρό κοριτσάκι να τη φωνάζει 'τσιτσίκο'......

Μου φάνηκε τόσο αστείο που άρχισα να τη φωνάζω και γω έτσι!

Το βιβλιάριο υγείας της δε γράφει serenata, αλλά 'τσιτσίκο'.

Η τσιτσίκο ήταν τόσο χαδιάρα και καλή που την αγάπησε και η μαμά μου που είχε μια αντιπάθεια για τα ζώα.

Θα μπορούσα να γράφω μέρες για τα κατορθώματα της.

Ακόμα τη θυμόμαστε με τον πατέρα μου και αναρωτιόμαστε αν υπάρχουν άλλες γάτες σαν εκείνη.....τόσο έξυπνες!

Η τσιτσίκο ήταν γατόσκυλο.....

Είχε την εμφάνιση γάτας και όλα τα καλά των γατιών αλλά υπάκουε σα σκύλος!

Με περίμενε στην πόρτα τα βράδια, ερχόταν στο μπάνιο μαζί μου, και μετά στο δωμάτιο μου, αφού ξάπλωνα εγώ ερχόταν κι εκείνη να κοιμηθούμε μαζί.

Καταλάβαινε τα πάντα, ναι τα πάντα και μας έδειχνε και τι ήθελε!

Οταν για παράδειγμα ήθελε να βγει για πιπι, πήγαινε στον πατέρα μου.

Του νιαούριζε και αν εκείνος την ρωτούσε τι θέλει, πήγαινε και τραβούσε με το χέρι της την κουρτίνα της μπαλκονόπορτας.

Της λέγαμε τι να κάνει ή τι να μην κάνει και άκουγε!

Δεν έκανε ποτέ ζημιά στο σπίτι.

Ούτε έφαγε φαγητό αν δεν ήταν στο πιάτο της ή δεν της το δίναμε εμείς.

Δε θα ξεχάσω τη φορά που χιόνισε!

Δεν είχε ξαναδεί χιόνι......βγήκε έξω προσεκτικά...κοιτούσε τις πατημασιές που άφηνε αλλά γρήγορα κρύωσε και γύρισε μέσα.

Για μια δυο μέρες που έκανε πολύ κρύο δεν έβγαινε ούτε για πιπι της...

Πήγαινε στη λεκάνη όπως είχε δει εμένα...εγώ χρειαζόμουν μόνο για το καζανάκι...

Τα καλοκαίρια κάναμε μαζί διακοπές!

Φυσικά ερχόταν μαζί στο εξοχικό μας.

Κάθε χρόνο είχαμε το ίδιο πρόβλημα όμως.

Αντίθετα με τα σκυλιά η γάτα μισούσε το αυτοκίνητο.

Εκλαιγε σ' όλη τη διαδρομή και έτρεμε ολόκληρη......

Οταν έφυγε η γιαγιά μου...την περιμέναμε.

Η τσιτσίκο με περίμενε να γυρίσω όπως πάντα.

Εξω από το παράθυρο της γιαγιάς το γατί κοκάλωσε!

Δε με ακολουθούσε....

Την πήρα αγκαλιά για να μπούμε στο σπίτι.

Την ώρα που μπαίναμε μάθαμε πως η γιαγιά ξεψύχησε.

Από τότε δεν ξαναπήγε ποτέ στο μπαλκόνι της γιαγιάς όπως έκανε κάποια απογεύματα.....

Οταν έφυγα για Αγγλία για σπουδές, η γάτα 3 μέρες δεν έτρωγε, δεν έπινε, δεν κοιμόταν μόνο στεκόταν στην πόρτα του δωματίου μου και έκλαιγε.

Η μαμά μου άρχισε να φοβάται πως η γάτα θα πεθάνει....

Την άρχισε στα χάδια και τις αγκαλιές και σιγά σιγά άρχισε να την ταΐζει μπουκίτσες στο στόμα...

Ετσι σώθηκε...

Από τότε όταν η τσιτσίκο έβλεπε να φτιάχνω βαλίτσα ερχόταν και με το χέρι της και μου πετούσε έξω τα ρούχα!

Αναγκαζόμουν να την κλείνω στο δωμάτιο μου μέχρι να φτιάξω τη βαλίτσα.

Την πρώτη φορά που έμεινε η μαμά μου, μετά το χειρουργείο, μόνη στο σπίτι...

Ο πατέρας μου είπε στην τσιτσίκο να καθίσει δίπλα στη μαμά να την προσέχει.

Οταν γυρίσαμε η γάτα δεν είχε κουνηθεί!

Δυο τρεις ώρες καθόταν σα φύλακας δίπλα στη μαμά μου κοιτάζοντας τη!

Η τσιτσίκο δεν ήταν απλώς μια γάτα.....

Ηταν μέλος της οικογένειας!

Τη λατρέψαμε όπως μας λάτρευε.....

Οπως έλεγε ένας θείος 'αυτό το γατί μόνο που δε μιλάει'.

Ο πατέρας μου ψώνιζε κρέας και ψάρια και η μαμά τα μαγείρευε ειδικά για αυτή.

Επειδή η κτηνίατρος μου είχε πει να μην της δίνω αποξηραμένη τροφή για γάτες γιατί δεν κάνει καλό στα νεφρά της....

Δεν την αγάπησα αυτή τη γάτα...ήταν η αδερφή που ποτέ δεν είχα!

Τη λάτρεψα......

Μετά από κείνη δεν μπόρεσα να πάρω άλλη γάτα......

'Δε θα ξαναδώσω σ' άλλη γάτα την ψυχή μου'.....

Που λέει και το τραγούδι....

Να δεις τι σου 'χω για μετά...

Πνίγομαι!

Θέλω να γράψω τόσα πολλά μα δεν ξέρω από που ν' αρχίσω....

Και τα γεγονότα με ξεπερνούν...

Τόσα πολλά κάθε μέρα.....

Ηθελα να γράψω για τον άνθρωπο στο Σύνταγμα......

Για τον κρότο του όπλου.

Δεν έχω ακούσει ποτέ πως κάνει όπλο που εκπυρσοκροτεί.....

Είπα όμως να μη συμμετάσχω στο οργιαστικό λαθρεμπόριο του θανάτου του....

Οι δημοσιογράφοι έβγαλαν το χειρότερο εαυτό τους άλλη μια φορά.

Μέχρι πότε άραγε θα σκυλεύουν νεκρούς;....

Νόμιζα πως θα βγουν μεταλλαγμένα πλάσματα απ' το ραδιόφωνο να με αρπάξουν!

Σκέφτηκα να γράψω κάτι που ήθελα από καιρό.....

Πόσο άσχετο μου φάνηκε τις μέρες αυτές.....

Χτύπησαν μια δημοσιογράφο και τον πρόεδρο των φωτορεπόρτερ.

Ο δεύτερος χτυπημένος πολύ, απ' ότι άκουσα, το μεσημέρι τον ετοίμαζαν για χειρουργείο.

Πως να φτιάξει η διάθεση σου όταν τ' ακούς όλα αυτά;.....

Και ξέρεις πως τα πράγματα θα χειροτερεύσουν!

Πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν;

Βγήκα για τρέξιμο και περνώντας από ένα σπίτι με μάγεψε η μυρωδιά της πασχαλιάς του!

Χαμογέλασα για λίγο....

Μετά άνοιξα πάλι το ραδιόφωνο, το μεσημέρι, ν' ακούσω ειδήσεις.

Με τσάκισαν....

Το στομάχι μου έγινε ξανά χάλια.

Εβαλα λίγο μουσική προσπαθώντας να χαλαρώσω....

Αδικος κόπος....

Η μέρα μεγάλωσε, κοντεύει 8 και έχει ακόμα φως....

Στο διπλανό σπίτι μένει ένας τραγουδιστής.

Εχουν καθίσει έξω μιλάνε δυνατά και κακαρίζουν....

Οπως κάθε χρόνο....

Μερικούς ανθρώπους δεν τους αγγίζει τίποτα....

Δεν χάνουν τη διάθεση τους ό,τι και να συμβεί.

Εγώ εκνευρίζομαι που τους ακούω!

Είναι κλειστά και τα φαρμακεία να αγόραζα ωτοασπίδες!!!

Σύνταγμα 4/4/2012

Επίσημη γιορτή του ψεύτη!

Γιορτάζουν σήμερα!

Ολοι αυτοί που περνάνε τη ζωή τους μέσα στο ψέμα!

Να και μια μέρα αφιερωμένη στα ψέματα!

Γιατί άλλο το ψέμα της Πρωταπριλιάς και άλλο το ψέμα μιας ζωής.

Οταν ήμουν μικρή η παραμονή της Πρωταπριλιάς ήταν οικογενειακή μέρα!

Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια που κανένας δεν έλεγε ψέματα...

Παραμονή Πρωταπριλιάς καθόμασταν οι τρεις μας να βρούμε τι ψέμα θα έλεγα στο σχολείο...

Οικογενειακό συμβούλιο για να σκαρφιστούμε ένα παιδικό ψέμα!

Γι αυτό όταν κάποιος λέει ψέματα, σοκάρομαι.....

Δεν ξέρω πως να τον αντιμετωπίσω.

Κι αν δε μου έχουν πει ψέματα...

Παροιμιώδης η άρνηση μου να πιστέψω πως με κορόιδεψαν....

Η φίλη-φίδι, οι συγγενείς, ο πρώην....

Διαφορετικά ψέματα ο καθένας....

Διαφορετικοί οι λόγοι...

Αν μπορείς να δικαιολογήσεις το ψέμα....

Το αίσθημα της εκμετάλλευσης όμως, ίδιο..!!

Ο καθένας έχει κάτι να πάρει.....

Μικρό ή μεγάλο, τι σημασία έχει;

Η εξαπάτηση μετράει.

Η κοροϊδία!!!

Ψέματα....

Ολα ξεσκεπάζονται αργά ή γρήγορα.

Το καθένα αφήνει το δικό του σημάδι...

Τη δική του ουλή...

Αλλα ξεχνιούνται κάποια στιγμή , άλλα ποτέ!!

Απανταχού ψεύτες......

Να χαιρόσαστε τη γιορτή σας!

Μεγάλοι πινόκιος.....

Εσείς που λέτε ψέματα για τα πάντα.......

Που γελάτε πίσω απ' την πλάτη μας...

Που εκμεταλλεύεστε την αγάπη.....

Σήμερα γιορτάζετε επίσημα!