tag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post2702648717119535305..comments2024-01-08T13:37:48.702+02:00Comments on serenata: Οταν πονάει η καρδιά...serenatahttp://www.blogger.com/profile/14071245158839268013noreply@blogger.comBlogger14125tag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-42867942329822147502011-04-22T22:22:36.689+03:002011-04-22T22:22:36.689+03:00Οχι αν το σκεφτείς θα δεις πως δεν είναι...Οχι αν το σκεφτείς θα δεις πως δεν είναι...serenatahttps://www.blogger.com/profile/14071245158839268013noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-64151661739792322972011-04-22T19:49:44.985+03:002011-04-22T19:49:44.985+03:00Potato, potatoe. I hate semantics. :) Η ουσια δεν ...Potato, potatoe. I hate semantics. :) Η ουσια δεν ειναι η ιδια;Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/05233254958164002500noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-27120144425807378792011-04-22T19:42:08.929+03:002011-04-22T19:42:08.929+03:00Δεν είπα ότι ο θάνατος φέρνει απώλεια. Ο θάνατος ε...Δεν είπα ότι ο θάνατος φέρνει απώλεια. Ο θάνατος είναι μια μορφή απώλειας, διαφορετικό...serenatahttps://www.blogger.com/profile/14071245158839268013noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-26381592963655165692011-04-22T16:04:43.854+03:002011-04-22T16:04:43.854+03:00Ναι, και ο θανατος φερνει απωλεια. Για καποιο λογο...Ναι, και ο θανατος φερνει απωλεια. Για καποιο λογο μου ειναι πιο ευκολο να αποδεχτω οτι κατι μικροσκοπικο ή αοριστο μου πηρε το Χ προσωπο παρα οτι το Χ προσωπο μ'εγκατελειψε.<br /><br />Ή κατι τετοιο.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/05233254958164002500noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-91837689692412599052011-04-21T23:33:52.258+03:002011-04-21T23:33:52.258+03:00Φυσικά και ο θάνατος,είναι κάτι το φυσιολογικό και...Φυσικά και ο θάνατος,είναι κάτι το φυσιολογικό και αναπόφευκτο, έτσι το βλέπω και εγώ. Ο θάνατος όμως από μόνος του δεν είναι μια απώλεια;Τι λες;<br />Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου mfukar!<br />Ευχαριστώ που διάβασες το blog μου και χαίρομαι που βρήκες κάτι να σχολιάσεις.serenatahttps://www.blogger.com/profile/14071245158839268013noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-62212350576462255812011-04-21T20:44:05.494+03:002011-04-21T20:44:05.494+03:00Με το θάνατο δεν είχα ποτέ θέμα. Ο θάνατος, more o...Με το θάνατο δεν είχα ποτέ θέμα. Ο θάνατος, more or less, είναι κάτι το φυσιολογικό και αναπόφευκτο (έτσι το βλέπω έστω). Με την απώλεια όμως δεν τα πάω καλά. Η απώλεια μ'έχει φτάσει σε άκρα που δεν πίστευα ότι άντεχα να πάω.<br /><br />Nice blog. Original. :)Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/05233254958164002500noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-74082412889921384002011-04-20T07:50:23.369+03:002011-04-20T07:50:23.369+03:00Καλέ, δεν παρεξηγώ!!
Εγώ αποφάσισα να 'εκτεθώ&...Καλέ, δεν παρεξηγώ!!<br />Εγώ αποφάσισα να 'εκτεθώ'...<br />Καλό Πάσχα να έχουμε!serenatahttps://www.blogger.com/profile/14071245158839268013noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-33400620359267864312011-04-19T23:36:52.402+03:002011-04-19T23:36:52.402+03:00Δεν θυμάμαι το όνομα ενός ασκητού που πλησίασε το ...Δεν θυμάμαι το όνομα ενός ασκητού που πλησίασε το σκήνος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άρχισε θρηνών να φιλοσοφεί με λόγια περίπου ως εξής "ορών σου την θέαν ώ θάνατε δειλιώ, χρέος το κοινόφλητον πως...κλπ κλπ" αναλόγιζόμενος ότι ούτε ο Μέγας Αλέξανδρος δεν γλίτωσε απο το "κοινόφλητον χρέος" του θανάτου."Δειλιώ" δηλ. δειλιάζω είπε ποιός? Ενας ασκητής που υποτίθεται είναι εξoικιωμένος με την ιδέα του θανάτου, αφού για τους ασκητές ισχύει το "αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις". Το να λέμε εμείς οι "νερόβραστοι" ότι δεν φοβούμαστε τον θάνατο ή αφελείς πρέπει να είμαστε ή κάργα βοτκαπιωμένοι.<br />Οσο για τις ψυχολογικές επιπτώσεις του να χάσουμε αγαπημένο μας πρόσωπο, δεν είναι και τόσο απλό. Και θέλει χρόνο να ξεπεραστεί και μερικές φορές η επίγνωση έρχεται μετά απο καιρό μαζί με τα δάκρυα. Συνέβη και σε μενα όπως στην Serenata, όταν έχασα τον πατέρα μου φέτος το καλοκαίρι.George Anastonnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-56545171712674501262011-04-19T23:25:56.753+03:002011-04-19T23:25:56.753+03:00Συγχώρησέ μου το αιρετικό του χαρακτήρα μου που πά...Συγχώρησέ μου το αιρετικό του χαρακτήρα μου που πάντα ψάχνει μία άλλη οπτική στα πράγματα.<br />Το κείμενό σου είναι πολύ ανθρώπινο.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-57741851875284253362011-04-19T21:43:58.512+03:002011-04-19T21:43:58.512+03:00Ανώνυμε φίλε,
γνωρίζω πως η απώλειά μου δεν θα έχε...Ανώνυμε φίλε,<br />γνωρίζω πως η απώλειά μου δεν θα έχει καμμία επιρροή στο Σύμπαν. Δε νομίζω πως ο φόβος μου δείχνει εγωισμό...Και εγώ προσπαθώ να είμαι αξιοπρεπής προς το θάνατο. Απλώς άνοιξα την καρδιά μου και είπα τι πραγματικά νοιώθω...serenatahttps://www.blogger.com/profile/14071245158839268013noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-31154512356453488842011-04-19T18:57:47.137+03:002011-04-19T18:57:47.137+03:00Ο φόβος του θανάτου είναι το όπλο που μας έδωσε η ...Ο φόβος του θανάτου είναι το όπλο που μας έδωσε η φύση (τα εγωιστικά γονίδια) για να επιβιώσουμε. Η απώλειά μου δεν θα έχει καμμία επιρροή στο Σύμπαν. Άρα το να φοβάμαι είναι καθαρά εγωιστικό. Όπως, θα σε εκπλήξω ίσως, το ίδιο εγωιστικό είναι το να ελπίζω. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο...<br /><br />Υ.Γ. Προς Θεού, μη θεωρήσεις ότι έχω εξοικειωθεί με το θάνατο. Προσπαθώ όμως να είμαι αξιοπρεπής απέναντί του με ένα δοκιμασμένο από παλιά τρόπο: ΖΩΝΤΑΣ στο τώρα. Αδιαφορώ για το χθες (φόβοι) αλλά και για το μέλλον (ελπίδα).Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-20194453710063016242011-04-19T18:45:16.288+03:002011-04-19T18:45:16.288+03:00Είναι οδυνηρός ο πόνος σωματικός ή ψυχικός που δε...Είναι οδυνηρός ο πόνος σωματικός ή ψυχικός που δεν θεραπεύεται εύκολα πολύ οδυνηρότερος ο πόνος του χαμού κάποιου αγαπημένου ανθρώπου που αίφνης μας αφήνει μιας και αυτός ο πόνος είναι που σου ραγίζει την καρδιά δεν αντέχεις αισθάνεσαι έναν πρωτόγνωρο βιασμό και αλλαγή στον τρόπο της ζωής και αυτό που μένει είναι η εμπειρία και η σφυρηλάτηση μας για τα επόμενα εμπόδια που θα ζήσουμε στην ζωή μας .!!!<br />Καλό Πάσχα .!!!Στέφανοςhttps://www.blogger.com/profile/15042286996165465061noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-6193948657653815612011-04-19T12:18:40.306+03:002011-04-19T12:18:40.306+03:00Πραγματικά, όποιος λέει πως έχει εξοικειωθεί με τη...Πραγματικά, όποιος λέει πως έχει εξοικειωθεί με την ιδέα του θανάτου ή πολύ ψυχανάληση έχει κάνει ή κοροιδεύει κ μας και τον εαυτό του...<br />Οσο για το πόσο ψηλά βάζουμε τον εαυτό μας...άραγε το συνειδητοποιούμε;;serenatahttps://www.blogger.com/profile/14071245158839268013noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6309161517060280345.post-49956681825996534722011-04-19T12:09:28.852+03:002011-04-19T12:09:28.852+03:00Κάθε απώλεια είναι οδυνηρή γιατί μας θυμίζει με βί...Κάθε απώλεια είναι οδυνηρή γιατί μας θυμίζει με βίαιο τρόπο το εφήμερο της ζωής που η καθημερινότητα μας κάνει να ξεχνάμε. Υποσυνείδητα όλοι μας πιστεύουμε ότι είμαστε αθάνατοι. Αν δεχτούμε οτι σκοπός αυτού του κόσμου είναι η εξέλιξη, δεν είμαστε παρά μία ασήμαντη κουκίδα στην πορεία του προς αυτή. <br />Με λίγα λόγια η καρδιά πονάει τόσο περισσότερο όσο ψηλότερα βάζουμε τον εαυτό μας.Anonymousnoreply@blogger.com